วันนี้เรามีข้ อคิดดีๆมาฝากกับวันนเวลาที่เหลืออยู่ เราไม่สามารถรู้ได้ว่าเวลาของเราจะเหลือ กันอีกกี่วัน ที่สำคัญคือเวลาของพ่อแม่ที่อาจจะเหลือไม่มาก ฉนั้นเราจึงอย ากฝากข้ อคิดนี้เป็นการเ ตื อ นสติลูกๆไว้กับบทความ ข้ อคิดถึงลูกๆ เวลาของพ่อแม่ จะเหลืออีกกี่วัน
คุณแม่ชร าคนหนึ่ง เดินเข้าไปหาหนังสือพิมพ์ในห้องของลูกชาย เผอิญลูกชายกลับบ้าน มาพอ ดี ลูกชายหัวเ สี ยมาจากการเจรจาการค้ า การเจรจาครั้งนี้ไม่ประสบผลสำเร็จ ลูกค้ าไม่ยอมสั่งออร์เดอร์ต ามเดิม จึงรู้สึกห งุ ด ห งิ ดมาก เมื่อเห็นแม่กำลังควานหาอะไรบนเตียงของเขา
ความห งุ ด ห งิ ดบวกกับความไม่พอใจ จึงตวาดออ กไปว่า แม่ มาทำอะไรที่ห้องผม อ ย่ า ยุ่งของๆ ผมนะ ผมบอ กแม่กี่ครั้งแล้ว แม่ของเขาหัน มา อธิบายแก่ลูกชายว่า แม่หาหนังสือพิมพ์ ก็เลยนั่งบนเตียงของแกแป๊บเดียวเอง ลูกชายแสดงสีหน้าไม่พอใจเป็นอ ย่ า งยิ่ง ก่อนเดินออ กจากห้อง แล้วกล่าวทิ้งท้ายว่า
อยู่บ้านก็ไม่ทำอะไร ว่างมากหรือไง เที่ยงคืนของคืนนั้น แม่ชร าผู้อาภัพได้สิ้นใจ โดยที่ลูกชายยังไม่ทันได้ร่ำลาเลยสักคำ ท่านขงจื้อ กล่าวไว้ว่า การปรับสีหน้าให้เป็นปกติ คือ กตัญญู เหตุใดการปรับสีหน้าให้เป็นปกติ คือความกตัญญู ก็เพร าะการจะทำสีหน้าให้ปกติเป็นเรื่องย าก
กับข้าวอยู่ที่โต๊ะนะ กินไปเลยไม่ต้องรอ หนูงานยุ่ง ของพวกนี้ร า ค าแพงนะ เวลาใช้ก็ประหยัดหน่อยนะแม่ ดึกขนาดนี้จะมานั่งรอผมทำไม ผมโตแล้วนะ วันหลังไม่ต้องนะแม่ รู้ไปถึงไหนผมก็อายไปถึงนั่น เรางานยุ่งถึงขนาดนั่งกินข้าวกับพ่อแม่ได้ได้เลยหรือ หากของที่ซื้อมาในร า ค าแพงนั้น เราเอาไปให้เจ้านาย เราจะกล้าพูดแบบนี้ไหม
ความห่วงหาอาทรที่พ่อแม่มีต่อลูก มันไม่เคยจางห า ยไปจากใจ ขอบคุณท่าน เมื่อเห็นท่านนั่งรอคุณกลับบ้าน เหมือนตอนขอบคุณเพื่อนๆ ที่นั่งรอ เวลาคุณไปงานเลี้ยงสาย คุณทำกับคนอื่นได้ แต่กับพ่อแม่ คุณทำไม่ได้เลยหรือ ท่านบรมครูขงจื้อจึงกล่าวไว้ว่า ย ามท่านอยู่ เลี้ยงดูด้วยความเคารพ ย ามปรนนิบัติ ให้ความสุขสบาย
ย ามท่านป่วย ให้การดูแลเอาใจใส่ หากวันหนึ่งท่านจากไป ให้ความอาลัยอ ย่ า งสุดซึ้ง ย ามบูชาเซ่นไหว้ ให้ความสำรวม ได้โปรดระลึกว่าวันหนึ่งเราทุกคนก็ต้องแก่ เพียงแต่พ่อแม่แก่ก่อนเรา สิ่งที่เราควรมีก็คือ ความเข้าใจและปฏิบัติต่อท่าน เหมือนที่เราอย ากได้จากลูกหลานในอนาคต เราจึงมีความเพียรในการดูแล ไม่ปรักปรำพร่ำบ่น ย ามท่านอยู่ ดูแลเอาใจใส่ท่านเพิ่มอีกสักนิด เพร าะเวลาของเรานับกันเป็นปี แต่เวลาของท่านอาจนับเป็นวันแล้วก็ได้
ที่มา นุสนธิ์บุคส์ aanplearn
