คำแรกที่ลูกพูดได้คือพ่อแม่ แต่เป็นคนสุดท้ายที่ลูกนึกถึง

ลูก เปรียบเสมือนแก้วต าดวงใจ ของพ่อแม่ คอยอบรมสั่งสอน เลี้ยงดูด้วยความรัก ความห่วงใย ความสุขที่แท้จริงของพ่อแม่ คือเห็นลูกของตน มีความสุข ไม่เป็นทุ ก ข์ เวลาไม่มีเ งิ น คนแรกที่คิดถึงคือ พ่อและแม่ แต่พอมีเ งิ น คนแรกที่คิดถึงคือ แฟนและเพื่อน

เวลาเรามีความสุข มักจะมองหา แฟนและเพื่อน เวลาเรามีความทุ ก ข์ คนที่กังวล หดหู่ และเ ศ ร้ าสลดใจ คือพ่อและแม่ เวลาประสบความสำเร็จ เรามักมองหาแฟนและเพื่อน เพื่อนัดฉลองและสังสรรค์ แต่คนที่ดีใจที่สุดคือพ่อและแม่ กลับกล า ยเป็นคนที่เรามองข้ามไป

ลูกไปรื่นเริงต ามโรงหนัง สถานบันเทิง ฯลฯ พ่อและแม่กำลังทำงาน หรือนอนหลับ เก็บแรงไว้ทำงานหาเ งิ นในวันรุ่งขึ้น เพื่อแลกสุขของลูก อย ากให้ลูกเรียนสูง ๆ เวลาแต่งงาน คนที่เป็นธุระหาสินสอ ดทองหมั้น คือพ่อและแม่ ส่วนคนที่มีความสุข คือลูก

พ่อและแม่ ตำหนิ ตักเตือน บางครั้งเต็มไปด้วยอารมณ์ เพื่อให้ลูกได้ดี แต่ลูกคิดว่าสิ่งที่พ่อและแม่พูด เป็นแค่เรื่องไร้สาระ พ่อและแม่ คือผู้ฝ่าฟันปัญหาเป็นร้อยพันประการเพื่อลูก แต่พอลูกมีปัญหา มักคิดได้แค่ท้อถอย หดหู่ห รืออย ากต า ย พ่อและแม่คือผู้ที่ปกป้อง และยืนเคียงข้างลูกจวบจนชีวิตจะหาไม่

ถ้าเลือ กคนตัวอ ย่ างออ กมาซัก 10 คน และถามทั้ง 10 คนนั้นว่า รักพ่อรักแม่ไหมคงไม่มีใครที่ตอบว่า ไม่รัก แต่จะมีซักกี่คน ที่แสดงออ กว่ารักท่าน ความรัก ไม่จำเป็นต้องแสดงออ ก ความรัก ไม่จำเป็นต้องถ่ายทอ ด แต่ถ้าเราคิดอีกแง่หนึ่ง คุณอย ากให้พ่อ หรือแม่ชมสักครั้ง

พ่อและแม่ของคุณก็เช่นกัน อย ากให้ลูกกอ ดสักหน่อยก็ยังดี ตอนนี้คงยังไม่สายเกินไป ที่เราจะมาเริ่มทำสิ่งดี ๆ ให้กับคุณพ่อและคุณแม่ รักท่านให้มาก ๆ เอาใจใส่ท่าน ตั้งใจเรียน แล้วก็เป็นเ ด็ กดี เชื่อว่าทุกคนต้องทำได้ เ พ ร า ะมันเป็นเรื่องง่าย ๆ เพียงนิดเดียวที่ไม่เหนือบ่ากว่าแรง

ที่มา k a l y a n a m i t r a  na-aan